Zapalenie okostnej zęba jest procesem zapalnym łuku zębodołowego, który jest bardziej znany jako okostna. Okostna to tkanka łączna pokrywająca kość, pełniąca rolę ochronną i uczestnicząca w procesach regeneracji kości. Jest to tkanka o znacznym unaczynieniu i unerwieniu.

Problem zapalenia okostnej może dotyczyć kilku % osób. W  większości przypadków choroba ma pochodzenie odontogenne i jest powikłaniem choroby zębów. W około 70% przypadków choroba rozwija się na podłożu zapalenia przyzębia. Dla większości ludzi rozwój stanu zapalnego w okostnej jest bezpośrednio związany ze znacznym przechłodzeniem lub przegrzaniem, nieleczoną próchnicą, źle przeprowadzonym leczeniem kanałowym czy pozostawieniem korzenia zęba po ekstrakcji.  Około 75% przypadków ropnego zapalenia okostnej ma beztlenową mikroflorę typu mieszanego, a tylko u 25% - tlenową.

Tempo rozwoju przepływu szczęki zależy w dużej mierze od postaci choroby i reakcji organizmu i ludzkiego układu odpornościowego. Ostra postać okostnej ma głównie lokalne objawy: obrzęk tkanek miękkich, przekrwienie błony śluzowej itp. Silnemu bólowi zęba towarzyszą trudności w mówieniu czy gryzieniu.  Często występuje ostra postać okostnej z powodu takich chorób zębów, jak zapalenie miazgi, zapalenie przyzębia itp. Ostra ropna postać choroby w większości przypadków rozwija się niezależnie. Oznacza to, że choroba może wystąpić nawet wtedy, gdy zęby są całkowicie zdrowe. Rozwojowi choroby towarzyszą następujące objawy: zwiększone osłabienie i zmęczenie, silny ból głowy, dreszcze itp.

Leczenie odontogennego zapalenia szczęki wymaga zastosowania różnych technik. Wybór konkretnego zależy od rodzaju choroby, stopnia jej nasilenia. Zazwyczaj leczenie trwa około dwóch tygodni, podstawą terapii jest stosowanie antybiotyków czy płukanek ziołowych. Po wyleczeniu stanu zapalnego można podjąć dalsze decyzje – ząb jest leczony kanałowo przy użyciu odpowiednich narzędzi dla stomatologów lub usuwany.