Ceramiki dentystyczne to jedne z najczęściej stosowane materiały stomatologiczne, które wykorzystywane są w protetyce. Materiały ceramiczne służą do wykonywania licówek i koron. Każdy materiał ceramiczny zawiera fazę szklistą i krystaliczną, a wzajemne proporcje między tymi fazami wpływają na właściwości mechaniczne. Większy udział fazy szklistej zwiększa przejrzystość materiału, wpływając korzystnie na jego właściwości optyczne, ale jednocześnie – obniża wytrzymałość. Natomiast wyższa zawartość fazy krystalicznej poprawia właściwości mechaniczne. Podstawowy podział materiałów ceramicznych obejmuje ceramiki szklane i ceramiki tlenkowe. Ceramiki szklane to: 

• ceramika skaleniowa na bazie krzemianu glinu (szpat polny)
• ceramika leucytowa na bazie glinokrzemianu potasu (leucyt)
• ceramika dikrzemowo – litowa
• ceramika szklana na bazie fluoroaminy czterokrzemowej (mika) 

Ceramiki szklane mocowane są metodą adhezyjną – najpierw wewnętrzna powierzchnia ceramiki poddawana jest wytrawieniu kwasem w celu nadania jej porowatości, a następnie oczyszczoną ceramikę poddaje się procesowi silanizacji. 

Ceramiki tlenkowe pozbawione są zawartości krzemu i mają bardzo jednolitą budowę, zatem w ich przypadku nie sprawdzi się proces wytrawiania kwasem. W celu mocowania tego typu ceramiki wykorzystuje się technikę cementowania z użyciem cementu fosforanowego lub szkłojonomerowego, a także materiałów kompozytowych czy hybrydowych. 

Licówki ceramiczne wyróżniają się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne, a ponadto doskonale naśladują tkankę zęba, odcieniem i powierzchnia przypominając do złudzenia naturalny ząb. Z kolei w przypadku koron zębowych najlepiej sprawdzają się korony pełnoceramiczne, wykonane z tlenku cerconu, cechujące się znaczną wytrzymałością i nienagannym efektem estetycznym.