Lakierowanie zębów to zabieg służący wzmocnieniu zębów. Procedura ta często mylona jest z lakowaniem zębów, choć zabiegi te nie są równoważne. Czym się różni lakierowanie od lakowania? I kiedy poddać się temu zabiegowi?

Lakowanie zębów to zabieg wypełniania bruzd zębowych, w których mogą kumulować resztki pokarmu, sprzyjając rozwojowi zmian próchniczych. Lakowanie najlepiej jest wykonać jak najwcześniej, już na etapie wyrzynania się zębów, zanim bruzdy zębowe nie uległy jeszcze demineralizacji. Najczęściej lakowaniu poddaje się zęby przedtrzonowe i trzonowe, które wyrzynają się bardzo długo i w tym okresie ich dokładne szczotkowanie jest utrudnione. Zabieg lakowania zębów jest krótki oraz bezbolesny i polega na osuszeniu zębów ze śliny i oczyszczenia specjalną szczoteczką, a następnie – zaaplikowaniu na powierzchnię zębów lakiem szczelinowym. Te materiały stomatologiczne wymagają następnie utwardzenia światłem lampy polimeryzacyjnej. Zabieg lakowania wystarcza na kilka lat.

Lakierowanie zębów to zabieg mający na celu wzmocnienie zębów na drodze dostarczenia im fluoru – pierwiastka, który wbudowywany jest w szkliwo tworząc fluoroapatyty. Zabieg lakierowana zębów jest całkowicie nieinwazyjny, polegający na pokryciu powierzchni zębów cienką warstwą lakieru. Taki zabieg może być przeprowadzony zarówno u dzieci, jak i dorosłych; aby zęby były stale chronione, zabieg lakierowania należy powtarzać co 3 miesiące u osób bardziej narażonych na próchnicę oraz co pół roku u osób z mniejszym ryzykiem. Lakierowanie zębów to najlepsza profilaktyka próchnicy u osób w każdym wieku, redukująca rozwój zmian próchniczych podczas leczenia ortodontycznego, a także zmniejszająca ryzyko rozwoju próchnicy wtórnej wokół wypełnień zębów. Ponadto lakierowanie pozwala zmniejszyć nadwrażliwość szyjek zębowych.